FÁTIMA N. DELGADO / NÉSTOR REVUELTA ZARZOSA

HAI FLORES ROTAS / Hay Flores Rotas


aaaaaaaassno chan que
aaaaaninguén barre que
aaaaaninguén pisa.
aaaaaaaFlores rotas pingando
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaade chuvia
aaaaaaassspeor que murchas
aaaaaaasssmáis tristemente,
aaaaaaasssaaaaaa escachadas,
aaaaaaesparexidas sen sentido,
aaaaaaasssaaaaaainsultadas,
aaaaaaasssaaaaaaabusadas
aaaaaaasssaaaaaaaaapolos insectos
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaFELICES.
aaaaaaasssMáncanme nos ollos.
aaaaaaasssaaaaInféctanme nos bicos
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssdos oídos
aaaaaaassscoas súas bágoas
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssvelenosas.
aaaaaaaHay flores rotas
aaaaaaasssaaaaaaasssso a pedra negra de lique e
aaaaaaassscamelias tocando cruces.
aaaaaaaNacen crisantemos nun curruncho
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasdo salón.
aaaaaaasImaxínanse Roseiras
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssno meu cuarto,
aaaaaaassscase espidas,
aaaaaaasssaaaaaaaindómitas ao contacto
aaaaaaasssaaaaaaasssdo LUME.

aaaaaaasssHai flores rotas
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaano peitoril da fiestra,
aaaaaaasssaaaahipnotizadas,
aaaaaaasssaaaaaaasssespantadas polo teu
aaaaaaasssmovemento de pestanas e
aaaaaaasssaaaaaaascheiro a trevo.
aaaaaaasssaaaaaaasssMorrendo unha morte pequena.

aaaaaaasssEis TI recompoñelas
aaaaaaasssaaaaaaasssunha a unha,
aaaaaaasssaaaaaaasssaapétalo a pétalo,
aaaaaaasss nesta beirarrúa cuadriculada.
aaaaaaasssaaaaaaasssExistindo.
aaaaaaasssaaaaaaaImpedindo que Eu sexa unha delas.
aaaaaaasssaaCoidando que non volvan
aaaaaaasssaaaaaaasssROMPERCHE
aaaaaaasssna man.

HAY FLORES ROTAS

aaaaaen el suelo
aaaaa que nadie barre
aaaaaque nadie pisa.
aaaaaaaFlores rotas goteando
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalluvia,
aaaaaaassspeor que marchitas
aaaaaaasssmás tristemente,
aaaaaaasssaaaaaadesmenuzadas,
aaaaaaesparcidas sin sentido,
aaaaaaasssaaaaaainsultadas,
aaaaaaasssaaaaaaabusadas
aaaaaaasssaaaaaaaaapor los insectos
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaFELICES.
aaaaaaasssMe lastiman en los ojos.
aaaaaaasssaaaaMe infectan la punta
aaaaaaassscon sus lágrimas
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasvenenosas.
aaaaaaasssHay flores rotas
aaaaaaasssaaaaaaasssssobre la piedra negra de liquen y
aaaaaaassscamelias tocando cruces.
aaaaaaaNacen crisantemos en una esquina
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasdel salón.
aaaaaaasSe imaginan los Rosales
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaaaasssen mi cuarto,
aaaaaaassscasi desnudos,
aaaaaaasssaaaaaaaindómitos al contacto
aaaaaaasssaaaaaaasssdel FUEGO.

aaaaaaasssHay flores rotas
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaen el alféizar de la ventana,
aaaaaaasssaaaahipnotizadas,
aaaaaaasssaaaaaaasssaaaaespantadas por tu
aaaaaaasssmovimiento de pestañas y
aaaaaaasssaaaaaaasolor a trébol.
aaaaaaasssaaaaaaasssMuriendo una muerte pequeña.

aaaaaaasssPero TÚ las recompones,
aaaaaaasssaaaaaaasssuna a una,
aaaaaaasssaaaaaaasssaapétalo a pétalo,
aaaaaaasss en este margen cuadriculado.
aaaaaaasssaaaaaaasssExistiendo.
aaaaaaasssaaaaaaaImpidiendo que Yo sea una de ellas.
aaaaaaasssaaCuidando que no se te vuelvan
aaaaaaasssaaaaaaasssa ROMPER
aaaaaaasssen la palma de la mano.

Texto: Fátima N. Delgado

Fotografía: Corteza dactilar por Néstor Revuelta Zarzosa